van Jakarta naar Singapore

Zat ik vanmorgen om 9 uur nog aan de redang met rijst bij Waldi aan tafel, inmiddels zit ik in een hotelletje in Chinatown van Singapore. Wat een verschil. Ik heb net met eerste biertje sinds een week op. Bij Waldi zetten ze de alcohol wel op tafel, maar die dronk ik niet uit respect voor Waldi en zijn vrouw die geen alcohol dronken. Vandaag door Waldi naar de bus gebracht. Was om elf uur op het vliegveld. Dat was wel een gedoe. Er was een bezetting geweest omdat een vliegmaatschappij failliet was en zijn klanten liet staan. Flink wat politie op de been om de boel te ontzetten. Gelukkig was dat niet mijn maatschappij. Ik vloog met Asia Air. Jawel, die maatschappij waarvan dik een maand geleden nog een vliegtuig in zee is gestort. Deze keer ging het helemaal goed. Op het vliegveld stuurden ze je van het kastje naar de muur. Ik heb 2 terminals gezien en met een bus het hele vliegveld. Na een uur vertraging gingen we los. Was om 6 uur in Singapore. Met de metro voor weinig naar het centrum. Wat een efficiënt metro-systeem hebben ze hier. Ik was om half 8 hier in dit hotelletje. Dat overigens wel bijzonder is. Is gebaseerd op Japanse schaarste. Op een kamer zitten 6 gaten in de muur met een bed. Verder een locker met code eronder. Slaap dus op zaal, maar dan op zijn Japans. Heb net Peking eend gegeten hier in een achterafsteegje. Daar was het tenminste een lekker zooitje in tegenstelling tot de rest van de stad. Die is brandschoon. Onaziatisch!!!

Kon de vorige blog niet af maken, want de teskstlimiet was bereikt. En ik kan ook geen nieuwe foto's plaatsen. Het lukt mij niet om het VIP pakket voor elkaar te krijgen. De komende dagen ga ik in ieder geval de ontbrekende gebeurtenissen in Jakarta melden. Ik ben dus in Bogor geweest. Erg mooi om daar een paar uur rond te sjouwen. Op de woensdag naam de dokter vrijaf om met mij wat musea in Jakarta te bezoeken. We zouden eerst met de bus gaan, maar het werd uiteindelijk de auto. Nou dat hebben we geweten. Drie uur gedaan over 15 km. Wat een traficjam daar in Jakarta. Ondanks dat ben ik in het nationaal museum geweest en op de oude begraafplaats van de Nederlanders. Beide indrukwekkend. Nog wat rondgesjouwd door de Oude stad en het bezoek afgesloten met, jullie raden het al, een etentje. In een duur ding in de oude stad. De flappen kwamen de tas weer uit. De terugweg was sneller en ons chauffeurtje kenden de binnendoorweggetjes. Dat ging wel heel erg bijzonder. Hij reed een schijnbaar doodlopende weg in, knipperde met zijn lichten en er ging een hek open. Stoppen en wat flappen lappen en we sneden een stuk af. Zo verdient iedereen hier aan elkaar. De vrouw des huizes had er plezier in mij allerlei dingen te laten eten die ik niet kende. Zo heb ik suursak, gebakken koeienhersenen en nog meer van die ongedefieerde zaken gegeten. Ik geb alles geproefd en ze had er erg veel
Schik om. Ik zal deze ervaring niet gouw vergeten. Het afscheid was wel een beetje emotioneel. Van Waldi kreeg ik een innige omhelzing en zijn vrouw heb ik maar drie dikke zoenen gegeven. En het mooie is dat ik altijd terug kan komen. Ik ben dan ook hun "friend".

Singapore is heel anders. Wel druk
maar niet zo chaotisch. Ik verbleef in Chinatown. Daar waren wel de leuke tentjes. Ook verschillende pagodes, een hele mooie van Indiërs (hindoes) en een hele mooie van de chinezen (boeddhisten). Wat een pracht en praal in vergelijking tot de moskeeën. Al die groepen leven hier vreedzaam naar elkaar. Het was hier ook nog eens Chinees nieuwjaar. Ze hadden de boel
Mooi versierd. Ook werden er allerlei dingen georganiseerd, van drakendansen tot line-dansen. Bij dat line-dansen stond een heel plein met wel driehonderd mensen te swingen. En dat zonder hoed. Zag er leuk uit.

Singapore is voor een dag of 4 goed te doen. Er is veel te zien en het stikt van de toeristen. Vooral chinezen en die laten het geld flink rollen. Alles staat hier ook in het Chinees, mandarijns, aangegeven, in de winkels, in de metro, op de straten, overal. We kunnen niet meer om de Chinees heen. Ook Europa moet er aan geloven. Goede zaak, laat ze hun geld maar flink laten rollen in Amsterdam en Nijmegen. Wat heb ik hier gedaan. Ik ben naar de zoo geweest. Net als burgers Bush themagewijs opgezet, maar toch niet zo mooi. Verder een aantal musea bezocht, waarbij het opvalt dat de geschiedschrijving pas begint als de blanken komen in de zestiende eeuw. Trouwens Singapore was bijna Nederlands geweest, maar die Engelsen speelden het spel met de oorspronkelijke bewoners net wat slimmer. Uiteindelijk zijn de invloedssferen, na een jaar of 10 onderhandelen, verdeeld; Singapore werd Engels en heel Sumatra en Java Nederlands. Verder heb ik veel langs de rivier en havengebied rondgesjouwd. Bij de rivier hebben ze toch nog wat oude meuk kunnen behouden. Het havengebied is er mooi stedelijk ontwikkeld. Ze durven wel. Het ene gebouw nog aparter dan de andere. En groot! Maar na 4 dagen had ik get al wel gezien. Dat bespeurde ik bij meer reizigers. Zo ontmoette ik een Amerikaan, die helemaal leeg liep over de hypokritie van de stad. Van een onbeschofte rijkdom tot armoedige bejaarden die de straat aan het vegen waren. Trouwens zij straatje kon er ook war van. Op een avond stonden er een Ferrari, en Maserati en een Porsche geparkeerd. Mijn staatje heette mosque street. Maar het waren geen Arabieren, maar allemaal chinezen van goede doen.