Inlay Lake

Inlay Lake ligt in een heuvelachtig gebied op ongeveer 1000 meter hoogte. Het is dus niet zo warm als elders in Burma. Overdag 25 graden en in de nacht ca 16 graden. Gebied is dan ook erg populair bij de rijke burmees en bij toeristen. Het stikt hier dan ook van de backpackers. Er zijn ook grote resorts waar de rijke toerist zit. Ik zit hier in een klein hotelletje en heb een kamer achter in de tuin. Heerlijk relaxed. Ik heb braziliaanse buurtjes. Leuke lui, willen nu ook naar nederland. Ontbijten doe ik in de tuin met zicht op het rustige straatje. Elke ochtend neem ik een pannekoek met verse honing. Verder krijg ik een grote kan koffie en vers fruit. Prima om de dag te geginnen. Mijn kamer heeft een groot hoog bed uit oma's tijd met kleurrijk beddegoed. Op mijn appeltjesgroene kussen staat I love You met aardbeitjes. Daar wordt je helemaal gelukkig van. Verder heb ik een lekkere warme douche. Mij hoor je dan ook niet klagen.

Gisteren heb ik 40 km langs het meer gefietst. Voordien ben ik op zoek gegaan naar een fiets met Lange zadelpen. Die heb ik uiteindelijk gevonden en die van mij was wel een meter lang. En dat gewoon bij een mannetje langs de wet. Ik hoefte het mannetje niet vooraf te betalen. Vertrouwen is hier de basis. Ik rij hier dan wel met zijn telefoonnummer op het mandje rond. De huur was een euro en dat is hier wel veel geld. De weg langs het meer was prachtig, er was veel bedrijvigheid en dus veel te fotograferen. Voor de mooiste foto's fietste ik de resorts op. Daar werd ik met alle egards ontvangen. Het hek ging wijd open en ik kreeg zelfs bezoekerspasjes. Iedereen was erg aardig, als je het maar netjes met een glimlach op je snuit vraagt. En ik fietste daar maar rond met mijn groene fietsje. Tussen de middag heb ik in een leuk restaurantje langs de weg geluched. Een groot bord met fried rice met verse tomaten erbij. Ik had er er een grote fles bier bij genomen. Heerlijk, maar de terugweg ging toch een stuk moeizamer. Leerpuntje! Bij terugkomst meteen lekker gedouched en relaxen in de tuin.

De reis hier naar toe was ook wel bijzonder. Ik had een busticket geregeld in mijn hotelletje. Het busstation lag in het noorden van Yangon. Dus ik had bij het hotelletje gevraagd een taxi te regelen. Omdat het nogal een eind was wilde ik al om drie uur weg, om op tijd te zijn. Ze zeiden maar steeds dat vier uur vroeg genoeg was en dat ik mijn kamer tot die tijd gratis mocht gebruiken. Tegen vieren kwam het aapje uit het mouwtje. Toen reed de companycar voor. Een mooi nieuw autootje van het hotel. En ik was niet alleen, de hele auto zat vol. Met z'n vieren, de eigenaar, de hotelmanager, de chauffeur (de man van de hotelmanager) en ik. So a trip sponsored by me. Het mooie was dat zij er meteen een tourtje van maakten. Langs de Shweddagon en ook langs het huis van de dame Suu Kye. Het was ook veel lachen, de hotelmanager sprak als enige goed engels en ik gebruikte haar als tolk om met de anderen te praten. Na anderhalf uur rijden en veel stilstaan in de file, kwamen we op het grootste busstation aan dat ik ooit gezien heb. Wat een chaos, allemaal private busmastschappijtjes. We hebben een half uur moeten zoeken om mijn bus te vinden. Ze hebben mij toch maar mooi op de goede plek gebracht. Prachtig.

Op het busstation maakte ik meteen kennis met een zwitserse en een brits stel. We gingen allemaal dezelfde kant op en waren de enige westerlingen aan boord. Voor het britse stel heb ik een half uur op de bagage gelet in ruil voor een biertje. Dat schept meteen een band. Om 7 uur reden we precies op tijd weg. Het was een nachtbus, maar wel een luxe. Drie stoelen in de breedte en een snack, water en cola als service. Onderweg nog een keer gestopt voor de lunch. Geen oog dichtgedaan en om 6 uur in de ochtend waren we in Inlay Lake. Het was ook flink fris, zowel in de bus als in Inlay Lake. 16 graden maar !! Daar met z'n allen in een bakje achter een bromfietsje en we werden een voor een bij ons hotelletje afgezet. Rond half seven was ik bij The Little Inn. Mijn kamer was natuurlijk nog niet klaar en ik heb een tukkie kunnen doen in het bed van het personeel. Ook goed, als je niet te kieskeurig bent. Zo kon ik de dag toch enigszins fris beginnen. Nog effe de stad verkend en om 12 uur kon ik op mijn kamer.