het mooie en rustige Malakka

Zojuist , 's avonds, een tigerbiertje bij zonsondergang langs de rivier gedronken. Daar wonnen de vogels het van de jankende imams. Ze hielden het geel langer vol. Ik ben vandaag met de bus in malakka aangekomen. Ooit van de Nederlanders geweest en aan het einde van de 18de eeuw geruild met delen van Java met de Engelsen. Doodzonde het is een mooie en rustige plek. Na de drukte van Java en Singapore een mooi kadootje. Hier zit ik ook weer een een oud gerenoveerd Chinees huis in Chinatown. Lang en smal met een mooie teakhouten vloer. Ik heb hier verder de hele verdieping tot mijn beschikking, ik ben de ben hier de enige gast. Houden zo. Op weg hier naar toe reden we met de bus over een heuse snelweg met 4 rijbanen en viaducten. Heel Europees leek het, maar dan tussen de palmbomen door.

Het is nu 9 uur en ik zit aan een heerlijk ontbijtje. Het is een noodlesoup met tahoe, tempeh, groente en vis. Althans ik zie wat garnalen ronddrijven. Heerlijk. Wel wat pittig. Maar dat went. Met dit ontbijtje kom ik de ochtend wel door. Malakka is een heerlijke relaxte plaats, bekend om zijn erfgoed en zijn eten. De bevolking hier is ook erg relaxed. Lopen niet harder dan nodig. Zo probeerde ik hier in dit hotelletje een dametje te regelen voor mijn was. Dat was wel effe ingewikkeld. Ze spreekt vrij goed Engels, maar toch begreep ze mij niet. We liepen 3 keer door het restaurant al pratende met elkaar en toen ben ik maar gestopt. Eerst eten en dan opnieuw proberen. Gisteren ook zo'n voorbeeld. Ik kwam hier aan, ik had het hotelletje via Agoda gereserveerd en het hotelletje zat dicht. Ik, niet voor een gat te vangen, naar de buren en de situatie uitgelegd. De man vol begrip liep mee naar buiten en pakt zijn telefoon en gaat bellen. Na beëindiging van het gesprek zei hij " comming in 10 minuten". Na 20 minuten kwam er een mannetje aangereden op een scootertje. Was allervriendelijkst en liet mij naar binnen. Vroeg niet om mijn reservering, paspoort of zoiets. Dat is nu vertrouwen. Zal in Europa niet gebeuren.

Naast mij zit een Aziatisch stel ook te ontbijten. Die werken hun ontbijt al smakkend en smekend weg. Hier kun je tenminste horen dat het eten smaakt. Zo moeten wij dat ook ooit gedaan hebben. Helaas door onze opvoeding en civillization helemaal verloren gegaan. Trouwens ze eten hier ook heel snel. Heb ik net de helft op, mijn buurtjes hebben al hun eten al weggewerkt. Zou dat goed zijn voor de spijsvertering? Ik heb altijd geleerd van niet. Blijkbaar heeft de helft van de wereldbevolking een andere opvoeding gehad. In dit stadje zie je riksja's rondrijden met een geluidsinstallatie erop. De klanten worden het bakkie met luide muziek rondgereden. En nog mooie muziek ook, ik heb al een nummer van Lenon en van Springsteen langs horen komen. De fietsbakkies zijn bovendien versierd met allerlei kleurrijk spul. Grote bogen en Rood en roze overheersen. Bijzonder.

Het is nu 4 uur in de middag en net terug van de stad verkennen. Maar eerst moest ik vanmorgen nog de was regelen. Na de eerste mislukte poging nu een gelukte via het mannetje dat hier rondloopt. Morst naar het hotelletje "heerenstraat", daar hadden ze laundry-service. Ik er naar toe en de was afgegeven. Vroeg nog om een recuutje, maar dat kreeg ik niet. Mannetje liep gewoon naar achteren met de was. Dit is natuurlijk wel een kwestie van vertrouwen gegeven. Gebeurt vaak hier in ZO Azië. Als je dat niet hebt dan heb je een zwaar leven. Toen moest ik ook nog naar de bank, mijn geld was bijna op. Bij de moslims kreeg ik geen geld. Schande! Discriminatie! Het stikt hier van de islamitische banken, maar daar had ik niets aan. Achteraf bleek dat ze geen pincode met 4 cijfers kenden, alleen met 3. Ja en dan lukt het natuurlijk niet met die ATM's. Na veel rondvragen kwam ik uiteindelijk bij een bank terecht waar ik geld uit de muur kon trekken. Toch wel gemakkelijk eigenlijk. Zelfs in zo'n achteraf land lukt het. Laatste wat ik toen nog moest doen was mijn Singapore-dollars nog omwisselen. Dat deden ze niet aan bij de bank. Ik was toch in Chinatown vol met Chinese handelaren met veel geld. Dus maar bij zo'n Chinees mannetje naar binnen gestapt. In het begin deed ie nogal onnozel, maar aan wilde hij wel zaken doen. Krant erbij voor de koers. Daarover waren we het snel eens. Toen nog het eindbedrag. Hij begon wat te krabbelen op zijn krant en had elke keer andere getallen. Ik dacht meteen, effe goed opletten. Hij zou toch wel kunnen tellen! Ik pakte daarom zijn calculator van zijn bureau en rekende het bedrag netje voor hen uit. Toen moest hij het zelf ook nog een keer doen. Na een paar ging het gelukkig goed. Geld overhandigd, een hand gegeven en op pad dan maar. Daarna ben ik door de stad gestruind en een paar musea bezocht. Het stikt trouwens van de musea, ik heb er wel een stuk of 10 gezien. Na 2 had ik er wel genoeg van. Ze hebben hier een bijzondere manier van tentoonstellen. Veel tekst gecombineerd met veel plaatjes en foto's. Deels in het Engels. Knap vermoeiend dus. Nu na een koel drankje en een koude douche effe wat uitrusten. Dit klimaat is toch wel afmattend. Straks gaan we weer op pad.

Het is nu 10 uur in de avond. Ik heb op mijn favoriete terrasje 2 grote tigers gedronken en daarna een lam-curie gegeten in mijn straatje hier. Heerlijk. En ik ben in erg jolige stemming. Eerst even een anekdote. Sorry dames, het gaat over jullie. Zit ik op mijn terrasje langs de rivier mijn biertje te drinken, komen er twee oudere Engelse dames aan het tafeltje naast mij zitten. Ze bestellen een gezamenlijk biertje en consumeren dat op een gezellige manier. Je kon ook gelijk zien dat ze elkaar net ontmoet hebben. Interessant wordt het als ze uitgepraat/uitgedronken zijn en de rekening komt. Die moet natuurlijk gedeeld worden en de dames duiken in hun portemonnee. Want ieder moet de helft betalen. Wij mannen zouden dat anders oplossen en gewoon wat flappen op tafel gooien en zien wat er gebeurt. Dames doen dat dus anders. In dit geval kwam er ook nog wisselgeld terug. Die werd tot op de laatste cent verdeeld. Zie hier een verschil tussen mannen en vrouwen dat blijkbaar universeel is. Weer mooi om te zien.

Nu weer effe serieus. Ik zit hier wel in een erg leuk hotelletje. Zoals gezegd een gerenoveerd oud Chinees huis met allemaal kunst. Ook in het café op de benedenverdieping waar ik ontbijt. Hele mooie Aziatische kunst. De eigenaren hebben smaak. Naast mijn hotelletje blijkt ook een museumpje te zitten waar de kunt bekijken hoe de chinezen in het verleden woonden. Ik ga morgen effe kijken. Verder is dit een erg leuk stadje. Relaxed en goed te doen. Langs de rivier hebben ze een wandelpromenade aangelegd om lekker te struinen. Heerlijk en heeft ook leuke terrasjes om wat te drinken. En dan is het eten hier uitzonderlijk. Het is genieten hier. Zeker een plek om nog eens terug te komen. Onthouden 1511 café questhouse.

Het is vandaag donderdag en ik ben vanochtend bij de buren geweest. Prachtig oud Chinees huis van een rijke handelsfamilie. Was dus een particulier museum. Het was een verbouwing van 3 huizen in de 19de eeuw. Wat de Hollanders hier hebben achtergelaten zijn de smalle diepe huizen. Ook hier werd indertijd belasting geheven op de breedte van een huis. Diepte kostte niets. Net als in Amsterdam met zijn smalle grachtenpandjes. De Chinese familie had er drie samengevoegd en het pand was wel 60 meter diep. Mijn hotelletje is ook een onderdeel. Ik slaap in de bediendenvleugel. Het museum liet een huis zien zoals dat er origineel heeft uit gezien. Erg mooi met veel pracht en praal en met veel chinese symboliek. Heb daarna nog twee andere museumpjes bezocht, maar die waren niet zo indrukwekkend. Ik ben vanochtend ook nog een met het openbaar vervoer naar de busterminal geweest om buskaartjes voor Penang te kopen. Morgen gaan we weer verder. Het waren 4 leuke dagen in malakka. Op Penang ga ik een weekje vakantie houden. Is een van de paradijsjes in Maleisië, als ik de lokalen hier moet geloven. Ik heb een hotelletje geboekt in het rustige noorden van dit eiland. Tot ziens op Penang.