Bangkok een bruisende stad

Ik ben vanmorgen vroeg in Bangkok aangekomen. Het is nu 's avonds en ik wil even alle gebeurtenissen van me afschrijven. Begon al vroeg vanmorgen, daar sta je om 7 uur op een gigantisch vliegveld. Ik was van plan om met de OV naar de khaosan Road te gaan om een hotelletje te zoeken.

Dus na een kopje koffie op zoek naar de trein. Die vondt ik 3 verdiepingen lager. Onderweg nog stilgestaan want het volkslied werd om 8 uur gedraaid. Alle thaien staan dan stil. Ik heb me maar daaraan maar aangepast. De trein bleek de cityline te zijn, terwijl ik dacht dat de lijn van de skytrain was doorgetrokken. Nee dus, moest een keer overstappen. De treinen waren poepiedruk, als haringen in een ton. Na de overstap op de metro was in in een uur in de buurt van de boottaxi's. En dat voor ongeveer 60 batjes. Niet slecht voor deze boerenzoon uit Elst.

Bij het eindpunt begon het gedoe. Ik dacht, dat stukje naar de rivier loop ik wel effe. Nee dus, ik raakte flink verdwaald na een uurtje lopen. Het werd steeds warmer dus op zoek naar een bromfietsje of zoiets. Die rijden er genoeg rond, maar ze pruimden de prijs niet die ik bood. De eerste les op reis: ook thailand wordt steeds duurder. Ik had nog de prijzen van 6 jaar geleden in mijn hoofd. Ik kreeg dus een dikke vinger. Alle omstanders maar lachen om het toneelspelletje dat ik elke keer weer opvoerde. Dus ik moest in prijs omhoog en dan hebben we het over een kwartje of zo. Had ik effe niet door. Zo zie naar zelfs een wereldreiziger uit Elst raakt uit de tijd.

Zo stond ik binnen een kwartier bij de taksin pier. Ook al veranderd, vooral de prijs. Een veel grotere boot voor een heleboel toeristen. Dus ik dacht dat ik in een touristtrap terecht was gekomen. Op de boot draaide ze een videofilm voor de toeristen. Wat een herrie. Ook hier weer hutje mudje. De toeristen gingen er gelukkig al vrijstel weer af, dus het grootste deel waren er maar een paar op de boot.

Bij aankomst in de wijk Bulumpulu, hopelijk goed gespeld, ben ik een hotelletje gaan zoeken. Een paar bezoekjes op mijn speurtocht verder kwam ik er al achter dat het twee kanten op kon. Ofwel een eurootje of 10 voor een kaal hok met weinig gerief en een vieze douche ofwel een eurootje of 15-20 voor een decent room met een goed bed, een fan/A-C en een warme douche. De keuze was gemakkelijk. Was trouwens hetzelfde hotelletje als 6 jaar geleden waar ik met broer Willie gezeten heb. In het straatje is verder weinig veranderd, alleen wat drukker geworden.

Na een kort tukkie ben ik op verkenning uitgegaan. Wat een stad, wat een drukte en wat veel nationaliteiten. Je komt ze van overal van de wereld tegen. En de Thai maar lachen en onderwijl zijn zakken vullen. Dat laatste valt ook wel mee, want de prijzen zin allerredelijkst. Is dit trouwens wel Nederlands? De Thai is zeer vriendelijk en weet wat service is. Ik heb ook nog wat gegeten, een Thais gerechtse met een grote fles bier, 130 batjes. Kun je het niet voor laten. Je hoort mijn portemonnee dus niet klagen. Dat zal in australie wel anders zijn.

Jullie zullen nu wel denken, wat is die jan snel en handig met zijn blog. Welnu dat komt door de app die ik heb gedownload. Toch wel gemakkelijk. En wat de snelheid betreft is dit jeugdig enthousiasme. Reken er maar niet op dat ik dagelijks ga bloggen. De foto's zijn wel een dingetje. Ik weet niet wanneer dat gaat lukken. Dus heb geduld. We zien wel. Tot de volgende keer.